Zależnie od charakteru zmian wartości zadanej rozróżniamy następujące zasadnicze układy automatyki: 1. Układ regulacji stałowartościowej (stabilizacja automatyczna), gdy wielkość zadana ma stałą wartość. Ten rodzaj automatyki jest najczęściej stosowany w przemysłowych procesach technologicznych. 2. Układ regulacji programowej, gdy wartość wielkości regulowanej zmienia się według znanego z góry programu, określonego funkcją czasu, np. jeżeli rozruch silnika elektrycznego ma się odbywać przy stałym przyspieszeniu, znaczy to, że obroty silnika wzrastają liniowo w czasie. 3. Układ regulacji nadążnej (układ śledzący), gdy wartość wielkości zadanej zmienia się, a wielkość regulowana ma podążać za wartością wielkości zadanej. Ten rodzaj regulacji jest rzadko spotykany w automatyzacji procesów technologicznych. Regulacja nadążna jest układem automatyki z dziedziny serwomechanizmów. 4. Układ regulacji ekstremalnej, tj. układ, w którym charakterystyka statyczna obiektu jest krzywą ekstremalną, tzn. ma maksimum względnie minimum. Regulacja ekstremalna ma za zadanie utrzymanie wielkości regulowanej na poziomie wartości ekstremalnej, którą można uzyskać w danych warunkach pracy obiektu.